arystokracja rodowa, dla której najważniejsze było pochodzenie jednostki
Patrycjusze
(Z łac. patres, ojcowie) − uprzywilejowana, wyższa warstwa społeczna, która pojawiła się w okresie królestwa oraz republiki w starożytnym Rzymie. Posiadali pełne prawa polityczne oraz wyłączność obejmowania urzędów. W ich rękach znajdowała się większość ziem. Wywodzili się z zamożnych rodzin. Do najbardziej wpływowych i najznamienitszych rodów patrycjuszowskich należały takie jak np. Korneliuszów, Emiliuszów, Waleriuszów, Juliuszów czy Klaudiuszów. Przywileje te dziedziczyli z pokolenia na pokolenie. Inne warstwy społeczne nie miały dostępu do tego stanu.